تمدن کهن جیرفت زمین همواره سرشار بوده است از غنای فرهنگی و دارای آداب و رسومی که از دیرباز در این کهن بوم و بر مورد توجه قرار داشته است. از جمله این آداب و رسوم میتوان به نوع پوشش این مردم اشاره کرد. از جمله لباسهای محلی قدیم در شهرستان جیرفت عبارتند از: ۱

.چارقد که معمولا از روسری بزرگتر بوده و با سوزن قفلی به زیر گردن محکم می شد ۲

. دستمال : پارچه ای شال مانند که بر روی چارقد بصورت عمامه بسته می شد و مختص زنان بود . ۳

. لچک(lačak ) : کلاه کوچکی که از زیر چارقد زنان بر سر می گذاشتند . ۴

. داریک dārik) ) : کفشی که از چوب درست می شد و رویه اش بوسیله چهار نخ پنبه ای به پا محکم می شد . ۵

. پاپیچ : نوار پارچه ای که بر روی شلوار از زانو به پائین پیچیده می شد . ۶

. شال کمر : پارچه نوار مانندی که به دور کمر می بستند . ۷

. کچو kačow) ): النگویی بزرگ که به یک دست در بصورت تک می کردند . ۸

. دستبند : مهره های ریزی که به نخ کشیده می شد و به دست می بستند . ۹

. گالش( gāleš ) : کفشهای لاستیکی که هوز هم ساخته و استفاده می شود . ۱۰

. ملکی maleki) ) : کفشی که از نخ بافته و کف آن از پارچه و تخته ساخته می شود . ۱۱

. چکو( čeku ) : کفشی که از لاستیک و رویه اش از نخ مویی درست می شد . ۱۲

. نمد : چوپانان لباس شبیه پالتو که جنس ان از نمد بود می پوشیدند که هم لباس ، هم زیر انداز و هم روانداز آنها بود .