نامه یک جوان اصلاح طلب جیرفتی به حجت الاسلام علی زادسر جیرفتی:
همیشه برایم یک سوال بود که چرا زادسر با این همه تعاریف ناپسند رسانه ای همچنان برای عده ای محبوب و بیش از حد قابل احترام است؟
من به عنوان یک جوان جیرفتی بارها و بارها شاهد هجمه های تبلیغاتی رسانه های مختلف محلی و ملی علیه جناب ایشان بوده ام و همیشه میخواندم که زادسر چهره ای عبوس و فردی بی ملاحظه و خود رای است.
این تبلیغات مرا به یکی از منتقدین سرسخت ایشان مبدل ساخته بود که هیچگاه فکر نمیکردم که حتی قویترین اتشفشانها بتوانند کوچکترین جرقه فکری مغایر با انچه که از ایشان برداشت کرده ام ایجاد نماید.
این بود که در هر جمعی و گروهی که نام زادسر بر زبان جاری می شد خشک مغزانه و بدون هیچگونه ملاحظه ای به ایشان حمله میکردم و ایشان را میکوبیدم این همه دشمنی با ایشان ثمره تبلیغات رسانه ای بود که من به عنوان یک مخاطب به آنها اعتماد کرده بودم و آنها را دیده بان افکار عمومی در جامعه میپنداشتم.
به رغم دهه ها مخالفت من با ایشان و انتقادهای بدون ملاحظه از ایشان عاقبت دست تقدیر من را به ملاقاتی و آشنایی ناخواسته به طرف ایشان کشاند و این گونه بود که من در مقابل دانش رسانه ای که سالیان سال بر حسب اعتماد به من قالب شده بود در مقابل ایشان خودم را یافتم.
انتقادهای بی ملاحظه من از جناب زادسر به من این قوت قلب را داده بود که همچنان حتی در مقابل ایشان هم بدون هیچ گونه ترسی عقایدم را درباره اش بر زبان جاری سازم و موج انتقاداتم را متوجه وی سازم, برخلاف انتظاراتم که از وی عبوسی و یکدندگی و تندخویی را در ذهن داشتم اما ایشان با خوش رویی و حوصله هر چه تمام تر انتقادات من را به دقت گوش کرد و آنگونه که انتظار داشتم به عمل نپیوست بلکه ایشان با خوش رویی و محبت و با صدایی آرام و همراه با مدارک مستدل و قابل تعقل تک تک انتقاداتم را پاسخ گفت.
پاسخهای ایشان داشتنیهای مرا درباره شناخت از زادسر به شدت زیر سوال برده بود و من برای اولین بار دوگانگی بین واقعیت و حقیقت را احساس میکردم و برخلاف آنچه را که من از ایشان برداشت می کردم یک شخصیت مذهبی و سیاسی بود که اشراف کاملی به مسایل روز کشور و منطقه داشتند و حتی افکارشان زیباتر از شعارهایی بود که تاکنون از هر دو جریان سیاسی کشور شنیده بودم افکاری که اگر به واقعیت تبدیل شود و مجال بروز در صحنه اجرایی کشور را بخود ببیند شاهد یک دگردیسی عظیم در صحنه مدیریتی کشور خواهیم بود.
نکته ای که بیش از هر چیز برایم جالب بود عملکرد منطقی ایشان درباره مسایل مختلف در ادوار نمایندگی ایشان بود که متاسفانه مطبوعات و رسانه ها این مهم را عکس آنچه را که حادث شده بود اطلاع رسانی کرده بودند تا افکار عمومی متوجه گوهر وجودی جناب زادسر نشوند.
این همه بغض و کینه را فقط و فقط در پاکی و ساده زیستی جناب زادسر میتوان یافت که چگونه فردی پس از سه دوره نمایندگی مجلس در منزل استیجاری زندگی میکند و هیچکدام از فرزندانش را در کارهای دولتی شاغل نکرده است و چگونه مردی که هشت سال در جبهه های جنگ جانفشانی کرده است و بارها مجروح گردیده است و جزو معدود روحانیونی بوده است که در خط مقدم حضور فعال داشته و بارها به اتاق عمل جراحی رفته است اما هیچگاه حاضر نشده است از شرافت رزمندگیش برای موفقیت در سیاست مایه بگذارد.
فردی که از مبارزان انقلابی در زمان طاغوت بشمار میرود و بدستور و سفارش اول شخص مملکت جناب مقام معظم رهبری به حوزه رفته و افتخار چندین دهه شاگردی ایشان را دارد اما کوچکترین سوء استفاده ای از این موضوع تاکنون نداشته است.
گفتنی ها در این باره زیاد است اما فقط یک چیز حاصل چندین دوره ملاقات من با ایشان حاصل شد که دیگر هیچگاه به مطبوعات و رسانه های مجازی اعتماد نکنم. فقط از این دیدارهای من با جناب زادسر فهمیدم که بهترین سالهای عمرم را در مخالفت با شخصی هدر داده ام که او میتوانست ضامن خوشبختی من و سایر جوانان دیگر شهرم شود.
فقط با این جمله سخنم را به پایان میبرم که جناب زادسر التماس بخشش و حلالیت دارم و امیدوارم که از تقصیراتم بگذرید.
علی سنجری جوان اصلاح طلب جیرفتی