نیمه ماه پر از خیر و برکت خداوند متعال؛ یعنی ماه عظیم رمضان، قمری دیگر از خاندان عصمت و طهارت طلوع کرد که نه تنها پیروان خاندان طهارت از نعمت وجودش متنعم گشته، بلکه به اعتراف دوست و دشمن، خیل عظیمی در پرتو این کمالات و فضایل اخلاقی با مکتب حقّه اسلام ناب آشنا و به آن پیوستند.
در طول زندگی سراسر برکت آن امام همام نقطه ای تاریک یافت نمی شود، چرا که ایشان وصل به منبع نورانی درایت و حکمت الهی بوده و از این راه در هدایت و ارشاد مردم لحظه ای فرو گذار نمی کردند و با شیوه خاص برخوردشان با همه، حتی دشمنان، آنها را به سمت دین، ارزش های والای الهی و کرامت انسانی رهنمون می ساختند.
علاقه و محبت بی حد و حصر نبی مکرم اسلام نسبت به ایشان و برادر گرامیشان امام حسین (علیه‌السلام)، تا جایی که آنها را سرور جوانان اهل بهشت خواند را کسی نمی تواند انکار نماید و این یکی از امتیازات ویژه امام مجتبی (علیه‌السلام) به شمار می آید.
مطالعه و به کار بستن راه و روش امامان معصوم (علیهما السلام)در زندگی، انسان را به رشد و کمالات معنوی و مادی رهنمون می سازد، چرا که سرمنشاء رفتار و حالات این بزرگواران، از چشمه زلال خداوند متعال نشات گرفته و در آشفتگی های دنیا، رذایل و ناخالصی های وجود را از بین می برد.
زندگی پر از خیر همراه با برکت امام مجتبی (علیه‌السلام) در آن برهه از زمان، ما یه پیشرفت اسلام در ابعادی گسترده شد، که این جز در سایه مجاهدت علمی و اخلاقی همراه با جود و کرم وافر امام میسر نبود.
وجود نازنین امام مجتبی(علیه‌السلام) یکی از مصادیق آیه عظیم تطهیر به شمار می آید، چرا که خداوند متعال، پیشوا را از گزند هر پلیدی و ناپاکی مصون داشته است تا در پرتو این کمال نامتناهی نوع بشر به سعادت حقیقی در دنیا و آخرت دست پیدا کنند.
از فضائل این امام همام می توان به زهد، تقوا و پارسایی مثال زد که اگر امروز در جوامع مختلف بشری این مهم گسترش یابد، دیگر شاهد اعمال غیر انسانی و غیر اخلاقی نخواهیم بود.
دین مبین اسلام به قدر عظیمی نسبت به بذل و بخشش و احسان در راه خدا به فقراء و نیازمندان تاکید دارد و در آیات و روایات زیادی به این مهم پرداخته شده است، حال می بینیم ائمه طاهرین خصوصا امام مجتبی (علیه‌السلام) در میان مردم خویش به این خصلت پسندیده معروف بوده اند.
ایشان به کریم اهلبیت نیز معروف بودند، زیرا با دست بخشنده ای که داشتند، هیچ سائلی از درگاه ذی جودشان دست خالی برنمی گشت لذا علامه مجلسی (ره) صاحب کتاب ارزشمند بحار الانوار نقل می فرماید: امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) در طول زندگی گرانبهایشان دو مرتبه تمام زندگی‌اشان را در راه خدا بین مستمندان تقسیم کردند.
تواضع و محبت نسبت به فقرا از دیگر خسیسه های ارزشمند و کرامات انسانی حضرت به شمار می آید، که جا دارد ما نیز در پرتو این سیره الهی و در این ماه مبارک که ماه رسیدگی و دلجویی از فقراء به شمار می آید از مستمندان دستگیری نموده و از آن به عنوان تقرب الهی بهره ببریم.
رابطه معنوی و تنگاتنگ امام و عبادت های مخلصانه او با معبود از بارزترین خصائص و ویژگی‌های اخلاقی و کمالات والای آن‌حضرت بشمار می آید.
این بود قطره ای از اقیانوس عظیم سیره رفتاری حضرت که در مجال قلیل به همین اکتفا کرده و دعا می کنیم که انشاء الله در پرتو این ماه عزیز و برکات معنوی آن از دریای زلال زندگانی کریم اهلبیت آقا امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) توشه برگیریم و با عمل به سیره عملی ایشان، زندگانی حقیقی و الهی برای خویش رقم بزنیم ان شاالله.
حسین فضیلتی نیا