به گزارش سایت کنارصندل، تالاب عظیم جازموریان واقع در جنوب شرق ایران عزیز، در این ایام به سختی نفس می کشد.
تالابی که در روزگاری نه چندان دور با نوازش هر نسیم بر روی آن، ممدّ حیات بود و مفرّح ذات؛ اما این روزها دیگر مضرّ حیات است و منشاء خاک.
دکتر معصومه ابتکار در سفری که در اردیبهشت ماه سال جاری به جنوب کرمان داشتند، جازموریان را منشا ۲۵ درصد از ریزگردهای کشور معرفی نمودند.
عوامل مختلف طبیعی و انسانی بر نابودی جازموریان تاثیر گذار بوده است.
عواملی چون خشکسالی، تغییر اقلیم، احداث چندین بند و سد بر روی هلیل رود و همچنین حفر هزاران چاه مجاز و غیر مجاز در اطراف تالاب.
با این همه گویی ندبه های جازموریان به گوش مسئولین مربوطه نرسیده است و در سال ۱۳۸۶ ناقوس احداث سد صفارود بر روی هلیل به صدا در آمد ؛ و این صدا آغاز مرثیه ای است بر مرگ همیشگی تالاب سه هزار ساله جازموریان!
چرا که سرچشمه اصلی هلیل رود و جازموریان مسدود و آب آن به شمال کرمان منتقل می شود.
دکتر مینا استقامت _ محمدرضا سیفی