به گزارش سایت کنارصندل، امید سمندری بهرآسمان کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری؛ در حل بحران کم آبی در جنوب استان کرمان رویکرد سیاسی به مدیریت بحران مسئله پیش رو را راهگشاه دانست،  وواز این حیث به بیان سه ضرورت اصلی به شرح ذیل پرداخت:

۱- از دلایل عمده و اساسی در بحران کم آبی در جنوب استان کرمان  خشک سالی به همراه افزایش بهره برداری بی رویه از منابع آبی می باشد. افزایش بهره برداری بی رویه از منابع آبی در ۷ شهرستان جنوبی همبستگی بالایی با شیوه معیشت مردم دارد به طوری که می توان گفت معیشت تقریبا۷۰ درصد از مردم جنوب استان کرمان با کشاورزی و بهره برداری از منابع آبی گره خورده است، بر همین اساس برنامه مدیریت منابع ابی در قالب ابیاری تحت فشار و کنتور های حجمی تاثیر چندانی در کاهش مصرف اب ندارد، چرا که  به دلیل تنگناهای مالی  خانوار ها افزایش سطح زیر کشت و  بهره برداری مخفیانه جای گزین خواهد شد. در کنار برنامه مذکور که در سال های اخیر کم و بیش در جنوب استان کرمان اجرا شده است  در جهت کاهش بهره برداری از منابع آبی اصلاحات و تغییر در شیوه معیشتی مردم از مشاغل کشاورزی به مشاغل کارگاهی و صنعتی تاثیر گذاری بیشتری در مدیریت منابع آبی جنوب استان کرمان دارد. رایزنی سیاسی جنوب استان در جهت جذب سرمایه های ملی برای ایجاد این نوع از مشاغل به همراه برنامه های جانبی، اهداف برنامه مدیریت منابع آبی را تحقق خواهد داد.

۲- اصلاح و تغییر در سیاست استان شدن جنوب کرمان از ۷ شهرستان به ۱۰ شهرستان؛ سیاست جدا سازی شهرستان های جیرفت، عنبرآباد، رودبار، کهنوج، قلعه گنج، منوجان و فاریاب تحت عنوان جنوب استان کرمان در اینده مسئله کم آبی را در جنوب استان کرمان را بیشتر خواهد کرد. چرا که شهرستان های رابر، بافت و ارزوییه به عنوان محدوده وسیعی از حوزه آبریز جنوب استان کرمان در اینده در خارج از محدوده تقسیمات سیاسی آن قرار می گیرند. بر همین اساس اتصال سه شهرستان مذکور به جنوب استان کرمان بخصوص شهرستان رابر بسیار ضروری به نظر می رسد چرا که در اینده سه شهرستان مذکور در استانی جداگانه قرار می گیرند و رایزنی های سیاسی برای آزاد کردن آب ذخیره شده پشت سدهای انحرافی  سه شهرستان شمالی  مشرف به جنوب استان کرمان راه به جایی نخواهد برد.

۳- برنامه ششم توسعه محورهای اساسی در زمینه مبارزه با ریز گرد ها دارد؛  از آنجا که سهم قابل توجهی از ریزگرد ها در جنوب شرقی کشور به واسطه خشک شدن دریاچه جازموریان می باشد،  نفوذ اقلیمی دریاچه جازموریان در شهرستان های جنوبی سیستان و بلوچستان، هرمزگان، جنوب استان کرمان و شهرستان بم؛ ضرورت ائتلاف سیاسی نمایندگان مردم شهرستان های حاشیه جازموریان در مجلس شورای اسلامی جهت جذب اعتبارات ملی برای احیاء دریاچه جازموریان را ایجاد می کند. در این راستا تدبیر سیاسی نمایندگان هفت شهرستان جنوبی استان کرمان در جهت همگرا کردن رای نمایندگان شهرستان های همجوار می تواند راهگشاه مسئله دریاچه جازموریان باشد.