سؤالی که ممکن هست برای هر کدام از ما مطرح شود که چرا جمهوری اسلامی در سیاست خارجی موفق عمل کرده که نمونه بارز آن اقتدار منطقه ای ماست که امروز دوست و دشمن به آن اذعان دارند، اما در داخل کشور آنطور که توقع میرفته پیش نرفته که نمونه های بسیار آن را در اقتصاد و اجتماع شما می توانید ببینید از شکاف طبقاتی، فساد، تبعیض، سیستم فشل بانکی، ربا و …؟
بنظرم جوابی که به این سوال می توان داد این است سیاست خارجی تنها جایی بوده که در این سی و چند ساله از دستخوش تغییرات دولت ها و سلایق سیاسی مختلف بدور بوده(منظور خط و مشی کلی و ریل حرکت) و نگاه حاکم بر آن نگاه انقلاب اسلامی بوده است
اما در داخل چون اینطور نبوده و مدام انحراف از اصول انقلاب و چرخش به چپ یا راست(شرق و غرب) داشته ایم وضع این است که می بینیم
و اگر نگاهی دقیق داشته باشیم می بینیم اتفاقا در داخل هم آنجاهایی که با نگاه و مدیریت انقلابی عمل شده حاصل آن موفقیت و پیشرفت ما بوده است که نمونه بارز آن را در دفاع مقدس میتوان دید و یا امروزه در مسائلی مثل اقتدار موشکی، مسأله هسته ای، نانو و…
بلی اینکه ما در دستیابی به آرمان های انقلاب در موضوع عدالت اجتماعی، حمایت از محرومین و… موفق عمل نکردیم ریشه آن را باید در دولت هایی جست که زمانی نگاهشان این بود توسعه به هر قیمتی و حالا این وسط تعدادی اقشار آسیب پذیر هم ممکن است زیر این چرخ های توسعه له شوند که دستگاه های حمایتی برای چنین وقتی است!
برای اینکه به این اشرافیت نهادینه شده امروز بهتر پی ببرید در صفحات تاریخ انقلاب باید آن را جستجو بکنید ببینید اول بار چه کسی در خطبه های نماز جمعه تهران آشکارا سخن از “مانور تجمل” گفت؟ و از آن زمان بود که سمت و سوی نگاه مسئولین ما رفت بسمت اشرافی گری و تجمل گرایی و روز به روز دورشدن از محرومین و مستضعفین که وارثان اصلی انقلاب بودند و ما حصل این مسابقه رفاه و تجمل در بین مسئولین امروز هم آن چیزی است می بینید که کارگر را کتک می زنند بخاطر اینکه چند ماه حقوقش را نگرفته و مطالبه حقوقش را کرده است و یا شورای شهری که مصوب می کند حدود یک میلیارد تومان فقط برای خرید خودرو و تبلت برای خود آن اعضاء، و دهها مورد دیگر که شما هر روز می بینید و می شنوید از شکاف طبقاتی عظیم، حقوق های نجومی، ژن خوب و…
و مردم هم این وسط نگاه به مسئولین شان دارند بر طبق روایت شریفه “الناس علی دین ملوکهم”
براستی اگر در داخل هم بر حسب نگاه انقلاب و رهبران نظام در موضوعاتی مثل عدالت اجتماعی، حمایت از محرومین، ساده زیستی مسئولین و… عمل شده بود آیا وضع الان این بود؟ و آیا ما هنوز هم در جنوب کرمان مردمانی بی شناسنامه و کپرنشین داشتیم؟
نواب کمالی جیرفت