به گزارش کنارصندل، مدیر مجتمع سنگ تراورتن پارس معدن رودفرق عنبرآباد برای کنارصندل در مطلبی با عنوان “نگرانی برای میراث فرهنگی یا. . . ” نوشت:

در ابتدا انتصاب شایسته جناب آقای دکتر فدایی به سمت استاندار کرمان را تبریک عرض نموده و برای ایشان توفیق و پیشرفت روز افزون و برای استان پهناور و مستعدکرمان جایگاهی شایسته تر را از خداوند متعال مسئلت داریم.

چند سالی است که مردم منطقه جیرفت و عنبر آباد با نام جدیدی آشنا شده اند که شاید تا آن موقع کمتر کسی شنیده بود،”قلعه سموران”.اما به راستی این نام از چه زمانی بر سر زبانها افتاد؟

اردیبهشت سال ۹۰ شرکت سیمکان باریت از زیر مجموعه های شرکت پارس معادن درخواست ثبت محدوده سنگ ساختمانی در نزدیک روستای رودفرق از توابع جبالبارز شهرستان عنبر آباد را به سازمان صنعت معدن و تجارت استان کرمان ارائه دادو پس طی مراحل قانونی و اخذ استعلامات مورد نیاز وفق ماده ۲۴ قانون معادن در تاریخ ۳/۱۰/۹۰ پروانه اکتشاف صادر شدو در ادامه با انجام عملیات اکتشاف تکمیلی و دریافت گواهینامه کشف در تاریخ ۶/۶/۹۲ در تاریخ ۳۰/۵/۹۳پروانه بهره برداری به نام شرکت مجتمع سنگ تراورتن پارس صادر گردید.اهل فن می دانند که صدور پروانه کشف به منزله طی تمامی مراحل قانونی و اخذ استعلامات مورد نیاز از ارگانهای ذی ربط می باشد.وفق ماده ۲۴ قانون معادن پروانه بهره بردای سندی رسمی ،لازم الاجرا،قابل معامله،تمدید و توثیق است و این یعنی بهره بردار دارای تمام حقوقی است که دارنده سند یک ملک می باشد.و وفق تبصره ۳ ماده ۱۹ قانون معادن مزاحمت اشخاص حقیقی و حقوقی به نحوی که مانع عملیات معدنی شودجرم تلقی و مجرم ضمن جبران خسارت به حبس از یک تا شش ماه و یا پرداخت جریمه نقدی معادل دو برابر خسارت وارد محکوم می شود.

بین سالهای ۹۰ تا ۹۳ این شرکت با صرف هزینه های چند ده میلیاردی اقدام به تجهیز معدن ،احداث راههای صعب العبور و بازگشایی سینه کارهای معدن کرد و در این زمان با اشتغالزایی بالغ بر ۴۰ نفر در معدن تعدادی از اهالی روستای رودفرق را مشغول بکار نموده و تاثیر به سزایی در معیشت آنان گذاشت همچنین با کارهای عام المنفعه مثل احداث راههای عشایری ،کمک به تکمیل ساختمان دهیاری و مسجد روستا و نیز کمهای غیر نقدی به خانواده های نیازمند سعی نمود وظیفه خود را در بهبود وضعیت معیشت منطقه ادا نماید.این مجموعه همچنین با هدف ساخت بزرگترین و تنها کارخانه فرآوری سنگهای ساختمانی جنوب کرمان اقدامات خود را آغاز کرد.از موارد قابل توجه که مجموعه شرکت همیشه به آن اذعان داشته همکاری بسیار خوب اهالی خونگرم روستای رودفرق و همچنین مدیران و مسئولین ادارات و ارگانهای دولتی مثل استانداری کرمان، منابع طبیعی ،محیط زیست ، فرمانداری و دادستانی عنبر آباد ،اتاق بازرگانی و سازمان صنعت معدن و تجارت جنوب کرمان و دیگر نهادها بوده که با کمکهای بی دریغ خود این مجموعه رایاری کردند و به جرات می توان گفت این شرکت با بیش از بیست سال سابقه معدنکاری یکی از بهترین همکاریهای دولتی و مردمی را در این منطقه تجربه کرد که این موضوع بر خلاف شنیده ها از سختی سرمایه گذاری در منطقه جنوب کرمان بود و شخص مدیر عامل که از چهره های ماندگار بخش معدن و دارنده لوح های تقدیروجوایز متعددی از نهادهای مختلف می باشد خود سفیری شد برای تشویق به سرمایه گذارای در این منطقه .

و اما شروع مشکلات و کارشکنی ها زمانی آغاز شد بوی لقمه آماده به مشام برخی افراد سودجو و فرصت طلب رسید که در اولین اقدام خود در شهریور ۹۳ طی گزارشی به سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری اعلام حفاری غیر مجاز در معدن کردند و متاسفانه سازمان مذکور که کاملا در جریان کار قانونی معدن بود اقدام به طرح شکایت در دادسرای عنبر آباد نمود و پس از بررسی دادستانی محترم و اخذ استعلام از سازمان صنعت معدن وتجارت جنوب کرمان مبنی بر کامل بودن مجوزهای لازم و قانونی بودن فعالیت معدن در تاریخ ۱۴/۷/۹۳ حکم به برائت بهره بردار داد.بعد از آن بود که میراث فرهنگی در تاریخ ۲۵/۸/۹۳ یعنی سه ماه بعد از صدورپروانه بهره برداری و بدون در نظر گرفتن حقوق بهره بردار وطی تشریفات قانونی مذکور در ماده سه قانون ثبت آثار ملی که تاکید به اطلاع به ذی نفعان مربوط به اثرمورد نظر که در اینجا بهره بردار معدن و سازمان صمت است ،اقدام به ثبت قلعه سموران در فهرست آثار ملی کرد تا بتواند با قوانین حمایتی از آثار ملی فعالیت معدن را دچار اختلال کند. در این اینجا ذکرمواردی قابل تامل ضرورت دارد که به آن اشاره می کنیم:

۱-وفق ماده ۲۴ قانون معادن مصوب ۱۹/۹/۹۰ کلیه دستگاههای اجرایی باید ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این قانون حریمهای خود را به سازمان صمت اعلام کنند که این مهم توسط سازمان میراث فرهنگی انجام نشد.

۲-وفق ماده ۲۴ بااینکه دستگاهها ی باید حریمهای خود را به سازمان صمت اعلام میکردند ولی باز سازمان صمت طی دوبار در تاریخهای ۱۸/۱۰/۹۱و ۲۸/۱۱/۹۱ از میراث فرهنگی درخواست تعیین حریم کرد که باز جوابی از سازمان مذکور به سازمان صمت ارسال نشد و در همین ماده ذکر شده در صورت عدم اعلام نظر دستگاهها در خصوص استعلامات پس از سه ماه،به منزله موافقت تلقی می شود.

۳-چرا در بازدیدهای میدانی طی سالهای ۹۰ تا ۹۳ توسط کارشناسان و یگان حفاظت میراث فرهنگی از معدن هیچ اقدام و ابلاغی برای توقف کار معدن انجام نشده و نیز طی سالهای قبل قدمی برای حفظ قلعه و حتی ثبت در فهرست آثاراستانی برداشته نشده.مگر نه این که به گفته مسئولین و دلواپسان، این قلعه سابقه تاریخی داشته ( البته هیچگاه این سوابق منتشر نشد) و مربوط به دوران سلجوقیان است!!!دقت کنید در مورد قلعه ای صحبت میکنیم که بر فراز کوهی مرتفع واقع شده و نه دفینه ای در اعماق خاک و جای هیچ توجیه و بهانه ای برای غیر مشهود بودن اثر قابل قبول نیست.

۵-چرا برخی از سایتها و خبرگزاریها با مصاحبه های فرمایشی با برخی افراد غیر مسئول و انتشار تصاویری از دیگر آثار باستانی در زمینه گزارش سعی در انحراف افکار عمومی دارند.

۶-چگونه است با تعدد آثار باستانی شناخته شده در منطقه جنوب کرمان مثل ت‍‍په کنار صندل که اتفاقا در وضعیت خوبی هم به سر نمیبرد برخی مسئولین اینقدر نسبت به سرنوشت این اثر ابراز نگرانی میکنند و با دادن اطلاعات غلط مثل اینکه گفته شده تنها دو قلعه در کشور دارای ثبت ملی است،قلعه الموت و قلعه سموران!!! سعی درتخریب افکار عمومی و بزرگنمایی بی مورد دارند. حال انکه با تحقیق ساده ای در اینترنت متوجه خواهید شد صدها قلعه در ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و یا در اظهار نظر دیگری گفته می شودمعدنکار بدون مجوز اقدام به فعالیت میکند. آیا این سخنان کینه و غرض شخصی و یا اقدامات تخریبی سازمان یافته نیست؟؟

سخن آخر:

قرار نیست یک شرکت خصوصی که با زحمت و سرمایه گذاری سنگین و سختیهای فراوان در این معدن شروع بکار کرده و هیچ قصوری در دریافت مجوزهای لازم نداشته تاوان بی مسئولیتی و کوتاهی سازمان میراث فرهنگی را بدهد که اگر غیر از این باشد مصداق ضرب المثل گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند سر مسگری خواهد بود. نهایتا این مجموعه وظیفه خود می داند در صورتیکه قلعه سموران ازنظر کارشناسان باستان شناسی مستقل و غیر وابسته واقعا ارزش باستانی داشته باشد در جهت حفظ و حراست از آثار ملی ، با دریافت هزینه ای انجام شده شامل تجهیز و راه اندازی کارگاه،احداث جاده،بازگشایی سینه کارو خواب سرمایه طبق نظر کارشناسی رسمی دادگستری و کارشناسان سازمان نظام مهندسی و البته متولی اصلی معدن یعنی سازمان صمت تمامی محدوده معدن را به میراث فرهنگی و یا هر شخص دلسوز آثار باستانی!!! تحویل دهد و عطای این معدن را به لقایش ببخشد ، در غیر اینصورت تنها نظر دیوان عدالت اداری است که می تواند تکلیف همگان را مشخص کند.در پایان، خوانندگان این متن را به تماشای فیلمی که از فراز کوه تهیه شده دعوت میکنیم.همچنین مستندات این گزارش نزد خبرگزاری محفوظ بوده و برای علاقه مندان قابل رویت خواهد بود.

تشکر از حسن توجه شما

مجتمع سنگ تراورتن پارس معدن رودفرق