. شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۳

کد خبر: 44670 تاریخ انتشار : چهارشنبه 19 آذر 1399 | 09:58 ق.ظ

نامه یک کشاورز جیرفتی به استاندار کرمان

به‌نام خداوندِ رودهای جاری جناب آقای دکتر زینی وند استاندار محترم کرمانبا عرض سلام و احترامبه من گفتند شما یک لُر هستید، ذوقم گرفت؛ چرا که لُرها معنایِ واقعیِ مادر را خوب می‌دانند. به‌همین‌خاطر است که در اشعارِ حماسی و در سرودهایِ شادی و در مویه‌هایِ غمگینِ چشم‌انتظاری، مادرانِ جنگ، مادرانِ عزیز را بسیار ستوده‌اند. […]

به‌نام خداوندِ رودهای جاری

جناب آقای دکتر زینی وند استاندار محترم کرمان
با عرض سلام و احترام
به من گفتند شما یک لُر هستید، ذوقم گرفت؛ چرا که لُرها معنایِ واقعیِ مادر را خوب می‌دانند. به‌همین‌خاطر است که در اشعارِ حماسی و در سرودهایِ شادی و در مویه‌هایِ غمگینِ چشم‌انتظاری، مادرانِ جنگ، مادرانِ عزیز را بسیار ستوده‌اند. در کلام روشن بزرگانتان آمده است، که هیچ‎کس نمی‌تواند به جنگ و خون‌ریزیِ دو قبیله خاتمه دهد و جلویِ آن را بگیرد، مگر یک مادر. مادری که احترام‌اش و قدمِ خیرش هر مشکلی را حل می‌کرد و می‌کند.

جناب استاندار!
🔻تاریخِ جنوب گواهی می دهد که تیمورِ لنگ، نام این سرزمین را هندِ کوچک نامید. شاید به‌این‌خاطر که سرسبزی، شادی و شادمانی‌یی که هلیل‌رود برای جنوب و مردمان‌اش به ارمغان آورده بود، یادآورِ رودِ «گنک» و رودِ «سند» بوده است.
هلیل‌رود مادر با مِهر جنوب کرمان است که ردِ پایش بهار را به سوغات می‌آورد. راهش که بسته می‌شود، نخلستان‌ها دامن‌گیرِ بیماریِ تارعنکبوت می‌شوند. با گرمایِ بیش از ۴۵درجه در تابستان، حیاتِ وحش از بین می‌رود، آب چاه‌ها به سنگ می‌خورد، باد مرتع دامی را می‌رباید و مردمانش عزادار می‌شوند، چراکه بیش از نود درصدِ این مردمان، امرار و معاش‌شان از راه دام‌داری و کشاورزی‌ست.

🔻گفته بودید از عمان برایمان آب می آورید!راستش را بخواهید خنده‌ام گرفت؛ ما از عمان تنها یک خاطره در ذهنمان مانده است: می‌گویند ملخ‌هایی که در سال ۱۳۳۶ با هجومِ بی‌مهارشان، مزارع‌مان را با خاک یکسان کردند، معروف بودند به ملخ‌های عمانی. از شما می‌خواهم کمی لطف کنید با آبِ عمان، درختانِ پارک‌های جنگلی چابهار را آبیاری کنید! (به‌نظر می‌رسد که تا کنون به چابهار نرفته‌اید. اشکال ندارد!)

برادر عزیز!
🔻مگر نشنیده‌اید که می‌گویند: «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.» آیا آبِ هلیل نیازِ سرزمین گرم‌سیرِ جنوب کرمان را تأمین می‌کند که شما به شمالِ استان‌اش انتقال می‌دهید؟
آیا نمی‌دانید که با بردن آب هلیل، ریزگردهای جازموریان دمار از جنوب که هیچ، دمار از تمامی کشور در می‌آورند؟

🔻به خدا قسم که مسدود کردنِ راهِ هلیل‌رود، هزاربار بدتر از کارِ آقامحمدخانِ قاجار، بر سرِ مردمانِ کرمان است؛ چراکه او دلایلی برای انتقام داشت. اما دشتِ رودبارزمین و مردمان‌ِ نجیب‌اش چه گناهی کرده‌اند؟
یادتان باشد تاریخ فراموش‌کار نیست. پس بنگرید که آیندگانِ ما، شما را چگونه می‌بینند و چگونه می‌خوانند.
ما به شما امیدوار می‌مانیم.

(سهراب براهام)
https://chat.whatsapp.com/G7iTMH0hDTA9Q5PaZrzhU4

نظرات بینندگان:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *