شعر دوازده بیتی که دوازده بار نام زیبای معلم تکرار شده / طهماسب بدرود


Warning: Use of undefined constant has_post_thumbnail - assumed 'has_post_thumbnail' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home2/konarsan/public_html/wp-content/themes/shoraa/tabnakweb/print.php on line 27

چاپ

به مناسبت دوازدهم اردیبهشت روز معلم این شعر دوازده بیت است که دوازده بار هم نام زیبای معلم تکرار شده است

معلم شمع روح افزای عشق است
امید روشنِ فردای عشق است

محصل دفتری از مهربانی است
معلم در سرش سودای عشق است

فروغِ جاودانی شد معلم
یقینا ًسینه اش سینای عشق است

بسر شد شامِ تیره چون معلم
طلوعِ طلعتِ زیبای عشق است

معلم گر در عالم شهرتی یافت
همه از همتِ والای عشق است

بیا با چشمِ دل بنگر که بینی
معلم غرق در دنیای عشق است

شراب و شاهد و شوریدگی چیست؟
معلم مست از صهبای عشق است

طریقِ عاشقی آسوده طی کن
معلم همسفر، همپای عشق است

نگردد خسته از تعلیم زیرا
معلم مستِ بی پروای عشق است

معلم شاهکارِ آفرینش
معلم معنی و معنای عشق است

کمالِ هستی مطلق معلم
بلندِ قامتِ رعنای عشق است

غبارِ پای او بر دیده مالیم
که بی شک خاک پایش جای عشق است
طهماسب بدرود