به نام خدا

هفته معلم در سال کرونایی بر معلمان دلسوز مبارک

معلم عزیزم باز هم یک سال کرونایی گذشت کسی ندانست که تو چه کشیده ای خانه ات شد مدرسه اتاق هایت کلاس درس …معلم عزیزم کسی ندانست خانواده ات در این ایام کرونایی چه کشیدند آنان در حبس بودند و روزه سکوت گرفتند و یا بیرون از خانه رفتند تا تو به راحتی تدریس کنی کسی ندانست که نت ضعیف بود و تو بخاطر سرعت اینترنت خود را به هر طرفی می رساندی چه بسا فقط در پشت بام خانه ات اینترنت جواب میداد و تو ساعت ها انجا بودی و چه بسا اینترنت وقت کلاس جواب نمیداد و تو ان لحظه شرایط برایت سخت میگذشت … هدفت فقط بهتر تدریس کردن بود تحت هرشرایطی حتی در بستر بیماری ….

معلم عزیزم کسی ندانست که بخاطر تدریس در فضای مجازی چشمت گردنت آسیب دید که این اسیب ها تا سالها با تو همراه خواهند ماند…. کسی ندانست که تو صبح در کلاس درس بودی بعد از ظهر به بررسی اوراق امتحانی شب در حال ضبط فیلم و فایل صوتی و تولید محتوا …..معلم عزیزم کسی ندانست شبانه روز و تعطیلات هم درخدمت والدین و دغدغه های دانش آموزان بودی و وقت نداشتی که به امور خانه ات به فرزند کنکوریت به فرزند خردسالت حتی وقت نکردی درست جویای احوال پدرو مادرت شوی….. و لحظه هایی هم که بیکار میشدی از سردرد و چشم درد توانی برای رسیدگی به فرزندانت نداشتی.. شاید خواب بودی ولی ذهنت هنوز بیدار بود چرا که ساعت های زیاد به نور خیره بودی

معلم عزیزم خودت را فراموش کردی ولی در این ایام به بهترین وجه تدریس نمودی… کسی ندانست تو دغدغه دانش آموز بی بضاعت را داشتی که بسته و گوشی نداشت.. دغدغه دانش آموزی که به کرونا مبتلا شده بود … دغدغه دانش آموز افسرده و دغدغه والدینی که شرمنده فرزندشان بودند که هزینه اینترنت و گوشی نداشتند.. و دغدغه بیماری والدین دانش آموز و دغدغه فوت اعضای خانواده دانش آموز در اثر بیماری کرونا و دغدغه وضعیت های که دانش آموزان می گذاشتند که نشان دهنده روحیات بد آنها بود و در آخر ……

تبعیض هایی که در این سال ها دیدی و دم بر نیاوردی از اینکه جوایز ارزنده به دانش آموزان معدل الف که والدینشان کارمند سایر ادارات بود تقدیم می کردندو به فرزند فرهنگی نه وام های بلاعوض اماکن تفریحی برای سفر حق مسکن و حق ازدواج فرزندو بیمه و غیره به سایر کارکنان در حد اعلا دادند ولی به تو در حد ناچیز فرزندان سایر کارکنان حق انتخاب شغل والدینشان را داشتند ولی فرزندان تونتوانستند شغل والدینشان را داشته باشند.. حتی سهمیه ای در کنکور هم برای فرزندت قرار ندادند اکنون تو دغدغه شغل فرزندان تحصیل کرده ات را داری…. و در اخر بازنشستگی ات رو وقتی میدهند که ……باز هم معلم عزیزم روزت🌹 ماهت🌹 و سالت🌹 مبارک

دلنوشته از فرهنگی فاطمه پسنده از شهرستان جیرفت استان کرمان 🌹