همان به که در غربت بمانی!!!!!!! امید شریفی ( چاپ شده در مینوجهان سال ۱۳۹۰)

هر چند با غریبه ها دور از سرزمینت هستی آسوده باش، دیگر شک نکن که خوش شانس بودی،شاید تا چند سال پیش، از بخت خودت ناراضی بودی ولی اگر از سرگذشت دوستانت در حوزه هلیل رود آگاه گردی، آنهم دوستانی که بعضی زیباتر از تو ،بعضی قدیمی تر از تو ،بعضی برعکس، کم سن تر و نازیباتر از تو بودند. همگی سرنوشتشان غم انگیز تر از تو بود. هر کدام داستانی سراسر غم و اندوه دارند . معدودی از آنها در کنار همان رودخانه‌ای که دیگر اسمی از آن باقی مانده است، در ویترینی که قابل مقایسه با جای تو نیست، نگهداری می شوند. خیلی ها هم اسم و آدرسشان را گرفتند و با نام و سرزمینی جعلی به جای دیگر دنیا برده شدند، بعضی نیز در این بلبشو از بین رفتند. روزی که پسر بچه‌ای تو را در ازای یک شلوار کهنه به یک اجنبی فروخت، دلت شکست و بر شانس و اقبالت لعنت فرستادی و در دل نجوا کردی ، چرا من. حال قبول کن تو خوش شانس بودی که در موزه بریتانیا نگهداری می‌شوی. خودمانیم خوش شانس بودی خیلی ها لایق تر از تو بودند، ولی حالا نام و نشانی از آنها باقی نمانده است .بگذریم فقط میتوان گفت خوش باش………. هنگامی که سرگوراوزلی سفیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار بریتانیا در دربار ایران گردید، در آن زمان مصادف با ۱۸۱۱میلادی دستورالعملی در بیست بند تنظیم گردید، در یکی از بندها از انگلیسی های ساکن یا جهانگرد در ایران خواسته شده بود که هنگام مسافرت در اقصی نقاط ایران، هر شی قیمتی یا تاریخی دیدند، بخرند. حتی از آنها خواسته شد که نسخ خطی فارسی و عربی را نیز بخرند و آنها را به موزه بریتانیا ارسال کنند .از جمله این افراد که به این دستور العمل توجه وافری نمود، سر پرسی سایکس از جمله افسران انگلیسی بود ایشان سالهای طولانی از عمر خویش را در جنوب شرقی ایران و خراسان گذرانید بطوری که زبان فارسی را به خوبی یاد گرفت و تحقیقات زیادی در مناطق کرمان و خراسان انجام داد .طوری که به گفته خودش هیچ اروپایی مثل ایشان جنوب شرق ایران را مورد کاووش قرار نداده و نشناخته است. ادعایی که به نظر درست میرسد. حاصل کاووش این فرد، نوشتن کتابهای مختلف در مورد ایران بوده است که بعضی از آنها از جمله، تاریخ دو جلدی ایران، سفرنامه ایشان یا ده هزار مایل در ایران، تاریخ مختصر ایران ، افتخار عالم تشیع به فارسی ترجمه شده‌اند و تعدادی کتاب و مقاله دیگر نیز نوشته است که هنوز ترجمه نشده‌اند . عکس حاضر برگرفته از یکی از مقالات ایشان در مجله انجمن جغرافیایی لندن می‌باشد. عکسی که بقول خود از مرهمدانی می باشد که در باغ باغوئیه چند مایلی غرب سبزواران کنونی از پسر بچه‌ای در مقابل دادن شلوار کهنه‌ای از سوی یکی از مستخدمین خود، گرفته است. ایشان در ادامه یادآور می‌گردد که وقتی مرهمدان را به موزه بریتانیا تحویل دادم، گفته شد، …..بدون تردید مربوط به قرن چهارم قبل از میلاد می باشد زمانی که اردوی اسکندر در این منطقه توقف نمود. …. و آن را ساخت یونان میداند که در اینجا باقی مانده است . اینجاست که علم باستانشناسی به کمک تاریخ می آید و به اینکه سپاهیان اسکندر در این منطقه توقف نموده اند، قطعیت می‌بخشد. شایان ذکر است که سایکس از جمله اولین کسانی بود که به اهمیت باستانی این منطقه پی برده و در نوشته های متعدد خود نیز به این موضوع اشاره نموده است …… کاووش در این منطقه نتایج سودمندی به همراه خواهد داشت .ایشان همچنین از جمله کسانی است که با قاطعیت از محل کارمانیا،کارمانا،کرمانا و….در جنوب استان کرمان سخن می گوید. امید شریفی