به بهانه شرمندگی رهبر معظم انقلاب از بیکاری جوانان:
آیا رها کردن نقد و چسبیدن به نسیه راه حل مشکلات اقتصادی است؟
امام خامنه ای(مدظله العالی):
“ شرمندگی من از اینکه جوانی بیکار با دست خالی به خانه می رود،کمتر از خود او نیست. “
اقتصاد در هر جامعه ای همیشه ملاک پیشرفت و آبادانی بوده و هست.حال آنکه فرهنگ، سیاست، وضعیت اجتماعی، میزان افراد تحصیلکرده، شاغلین، بیکاران و….هم نیز در برآورد پیشرفت و توسعه بی اثر نبوده و نیست.
در چند سال اخیر علیرغم شعارهای اقتصادی بسیاری که از جانب دولتیان داده شد اما تاکنون جز همان حرف و شعار، نمودی از آن در جامعه و وضعیت افراد دیده نشده است.
از یک سو، سیل افراد تحصیلکرده و جویای کار و سونامی بیکار شدن شاغلین عرصه های مختلف موجب رنگ باختن شعارهای اقتصادی دولت با کلید تدبیر و امید و ازسوی دیگر تعطیل شدن کارخانه ها، واردات بی رویه، از بین رفتن بازار داخلی خصوصأ در بخش صنعت و کشاورزی، افت قیمت محصولات تولیدی داخلی و تعطیل شدن کارگاه ها و نیز عدم توجه و خواست دولت به رسیدگی به این موارد، مصداق بارز تقابل با اقتصادمقاومتی و سازنده می باشند.
مسأله اقتصاد به قدری در ساختار یک نظام و کشور تأثیر گذار میباشد که رهبر معظم انقلاب نیز با انتخاب شعار “ اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل “ خواستار توجه ویژه دولت و مسئولین به این مهم گردیده اند تا با اقدام و عمل صحیح، فرج و گشایشی در اقتصاد حاصل گردد.
اما اوضاع وخیم اقتصادی تا جایی پیش رفت که ایشان نیز از این اوضاع و حال و روز جوانان ابراز ناراحتی و شرمساری کرده و این سخن ایشان میتواند به معنای دستوری مستقیم برای ساماندهی اوضاع اقتصادی کشور باشد.
اقتصاد مقاومتی با فراهم آوردن اوضاع و شرایط به نفع تولید کنندگان داخلی، به کارگیری جوانان و استفاده از پتانسیل و ظرفیتهای آنان در عرصه های مختلف و غیره امکان پذیر خواهد بود، اما انگار دولت و مسئولین این راه حل ساده و پیش رو را در نیافته و همچنان منتظر اثرات پسا برجام و گشایشهای هر روزه! آن می باشند.
سه سال گفتگو و اکنون چشم انتظاری با توجه به توان بالای اقتصادی و توسعه در کشور، چه معانی میتواند داشته باشد؟
آیا دولت تدبیر و امید در این یک سال باقیمانده از عمر خویش گامی در جهت تحقق شعار “ اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل “ برخواهد داشت؟
یا همچنان به برکات ! برجام امید خواهد داشت؟ و یا قانون وعده! بر عمر شعارهای تدبیر و امید خواهد افزود؟
آیا رها کردن نقد (جوانان، ظرفیتهای موجود، مناطق اقتصادی بالقوه، سرمایه های متفاوت داخلی و..) و چسبیدن به نسیه (برجام و پسابرجام! ) راه حل مشکلات اقتصادی، تورم و رکود پیش آمده خواهد بود؟؟
ازطرفی دیگر، مشکلات اقتصادی و میزان فشار آن بر افراد یکسان نبوده و برخی آمارها از جمله : آمار بالای خودکشی های اخیر, افزایش جرائم و … نشان از رنگ باختن توجه به اقتصاد و وضعیت معیشت می باشند که برای بهبود اوضاع جامعه باید هر چه سریعتر دست به زانوی کشور خویش زده و برای تحقق شعار اقتصاد مقاومتی گامهای موثر و باقدرتی برداشته شود.
امضاء : دولاخ
