خدامراد میرآبادی؛ مدرس دانشگاههای جنوب کرمان در نگاهی موشکافانه و اجمالی به قتلهای مسلحانه در جنوب کرمان نوشت:

قتل، یک عمل ناپسند، نکوهیده و غیر قابل قبول است که هر از گاهی یک یا چند جوان را در جنوب کرمان به کام مرگ می کشاند و خانواده ای را داغدار می کند!
این عمل وحشیانه و غیر انسانی، بعضا با نیت قبلی و به منظور از بین بردن طرف مقابل صورت می گیرد و در برخی موارد گر چه با اسلحه ی گرم قتلی صورت می گیرد، اما فرد خاطی فقط رعب و تهدید و یا شادی مضاعف در جشن ها و عروسی ها را مد نظر دارد که دست بر قضا آن چه که نباید اتفاق بیفتد، روی می دهد.

صرف نظر از بحث تخصصی قتل های عمد، شبه عمد، خطای محض ( غیر عمد) ، شاید بتوان ادعا کرد که آن چه در جنوب کرمان رخ می دهد، جرایم سازمان یافته ای نیستند که بخواهند وجهه ی ایران را مخدوش و یا آن را نا امن جلوه دهند. و با این که گستره ی جغرافیای کرمان کلکسیونی از مذاهب، فرهنگها، آداب و رسوم و اعتقادات است، بیشتر قتل های مسلحانه ی صورت گرفته یا تصفیه حساب های مالی ناشی از خرید و فروش مواد مخدر است و یا انتقام گیری و بحث های ناموسی و هیچ گونه ریشه ی مذهبی، اعتقادی یا ضدیت با نظام را ندارد.
متأسفانه. در جنوب کرمان عده ای از افراد کور دل بر این باورند که ” خون را خون پاک می کند” و به همین منظور وقتی که به شخص خاطی دسترسی پیدا نمی کنند از پس کنترل احساسات خود بر نمی آیند و برای انتقام گیری دست به قتل فرد یا افراد بی گناهی می زنند که از ماوقع بی خبرند!
از طرفی به علت دوری از مرکز کشور و مراکز تصمیم گیر، کمبود نیروی انسانی در محاکم قضایی، انبوه پرونده های مفتوح در آن محاکم، ممکن است موجب اطاله ی دادرسی و طولانی شدن نتیجه ی قطعی آرای قضایی گردد که همین امر باعث می شود بعضا آرای صادره باز خورد لازم را در زمان خود نداشته باشد!

به طوری که از زمان قتل مرحوم میرزایی( معلم قلعه گنجی) مرحوم شهبازی ( معلم کهنوجی) مرحوم فلاحی و فرزندانش در رودبار، قتل در طراده رودبار، قتل کودک راکب خودرو همراه پدر و مادرش در حومه ی عنبرآباد و اخیرا هم قتل کودک خردسال و مادرش در رودبار و سوختن آنها در شعله های ماشین آتش گرفته ( همگی مسلحانه) پرسنل محترم نظامی، انتظامی، امنیتی و قضایی دست به کار شده و بعضا در کمتر از ۲۴ ساعت عاملان هم دستگیر شده اند ، لیکن تا کنون آرای قطعی صادر نشده یا مردم بی خبر هستند که همین عامل در بروز حوادث متشابه بی تاثیر نیست.
از طرفی به علت همجواری استان کرمان با استان های مرزی، علی رغم تدابیر شدید منع، باز هم قاچاق اسلحه به داخل استان صورت می گیرد و همین باعث می شود تا در کوچکترین نزاعی که ممکن است از طریق گفتگو حل شود اقدام به تیر اندازی شود. این در حالی است که تیر اندازی در عروسی ها به منظور شادی مضاعف منجر به قتل شده و تبعاتی را نیز در پی داشته است که علی رغم تلاش نیروهای ذیربط نه تنها ریشه کن نشده بلکه رو به فزونی است.

لذا به منظور تکمیل اقدامات پرسنل نظامی، انتظامی، امنیتی و قضایی می طلبد تا آموزش و پرورش، ارشاد، خانواده ها و همه ی مردم. نسبت به ترویج فرهنگ انسانی و رافت و پرهیز از خشونت و استفاده از اسلحه به هر منظورآستین همت را بالا بزنند تا شاهد این گونه حوادث ناگوار نباشیم.