نقش رسانه در ایجاد وحدت و انسجام ملی / به قلم محمدباقر خواجه بهرامی
ببا نگاهی به شرایط حال حاضر عرصه بینالمللی و منطقهای بهخوبی نمایان است که اگر ذرهای غفلت از سوی مسئولان و مردم در زمینه وحدت و انسجام رخ دهد؛ بیشک نتایج غیرقابل جبرانی نظیر آنچه امروز در سوریه، یمن، لیبی و حتی عراق را شاهد هستیم در ایران هم شاهد باشیم.
امروزه جهان براثر پیشرفت دانش و توسعه فناوری و دانش رسانهای بهصورت دهکده کوچکی درآمده و انسان در جستجوی راه و روشی است که به وسیله آن به معنای مشترک فرهنگی و مفاهیم مشترک ذهنی دست یابد و با همکاری و همفکری چارهای برای بهتر زیستن و جهان همراه با صلح بیندیشد.
بیشک با عنایت به تفاوتهای نوع بشر در دین، فرهنگ، زبان، نژاد و… تنها راه زیستن مطلوب درک و مفاهمه یکدیگر است.
ایجاد همگرایی و اتحاد بهوسیلهی رسانهها از مهمترین دغدغههای مسئولان در هر کشوری است. نقش رسانه در دنیای کنونی از یکروند سادهی اطلاعرسانی معمولی فراتر و تا مرز تأثیرگذاری در عرصهی داخلی و مدیریت افکار عمومی گسترش پیداکرده است.
از بین رسانهها رادیوتلویزیون از توان بیشتر برای تنویر افکار عمومی، بالا بردن سطح آگاهی افراد و تنظیم و تصحیح رفتارها و روابط موجود بین افراد جامعه برخوردار است. نگاهی اجمالی نشان میدهد که امکان همگرایی میان اقوام مختلف در سطوح مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در یک کشور امکانپذیر بوده و رسانهها میتوانند با ایجاد وفاق ارزشی میان دولت و ملت درجهت حفظ شأن و جایگاه افراد و دوری از هرگونه سیاست تبعیضآمیز نقش مؤثری داشته باشند. در حال حاضر صداوسیما بزرگترین مرکز فرهنگی کشور بهحساب میآید که در زندگی و جامعه مردم ما نقش اساسی بر عهده دارد؛ بنابراین حساسیت نسبت به کار صداوسیما بسیار بالاست و مردم با دقت فراوان برنامههای صداوسیما را دنبال میکنند. به دلیل بالا رفتن سطح آگاهی مردم، سطح انتظار مردم نیز از این رسانه هرروز بالاتر میرود.
جمهوری اسلامی ایران دارای دشمنان قسمخورده داخلی و خارجی فراوانی هست که با کینه فراوان در حال ضربه زدن بهنظام و انقلاب میباشند و جبران مافات این دشمنیها نقش مسئولان و نهادهای فرهنگی را سنگینتر خواهد کرد.
در جامعه امروز که با به راه افتادن شبکههای اجتماعی، ارتباطات سریع شده، رسانهها باید حساسیت بیشتری نسبت به تفرقهافکنی بین قومیتها و موجسواری معاندان نظام داشته باشند و در جهت تقویت وحدت بین اقوام و مذاهب گام بردارند.
بنابراین با توجه به آنچه بیان شد راهکارهای ذیل در جهت تقویت رسانه برای موضوع وحدت و انسجام در سایه تعایش (همزیستی مسالمتآمیز) پیشنهاد میشود:
۱- رسانه ملی باید از حالت انفعال خارجشده و در خصوص اطلاعرسانی و اخبار بهصورت فعال و واقعنما حرکت نماید تا موجب سلب اعتماد اقوام و سلیقههای مختلف نشود.
۲- رسانهها بهخصوص تلویزیون نگاه جامعی به مباحث وحدت و انسجام داشته و از هرگونه القاء اختلاف در میان اقوام و مذاهب بهشدت پرهیز نماید.
۳- رسانه ها مطالبات واقعی قومیت ها و مذاهب را مطرح کنند و بین مفهوم حقوق و امتیاز، تفاوت قائل باشند و مطالبات را در چارچوب حقوق مطرح کنند.
۴- علاج ریشه ای برای مقابله با رسانه های مهاجم، پر کردن شکاف هایی است که دشمنان عمدتاً آن-ها را پنهان کرده اند زیرا آنان توانستند باقدرت رسانه ای خود، رسانه های ما را در خود هضم کنند.
۵- برای مقابله با هجمه دشمنان خارجی و داخلی در موضوع وحدت و انسجام، افزایش سواد رسانه ای آحاد جامعه ضروری است.
۶- از تکفیر و توهین به مقدّسات و شخصیتهای تاریخساز اقوام پرهیز و همزیستی مسالمتآمیز به صورت جدی آموزش داده شود
۷- حساسیت های مذاهب و اقوام در رسانه رعایت و به آنها برای دیده شدن مجال داده شود.
محمدباقر خواجه بهرامی