آنکه نمردست و نمیر خداست

بانگ الرحیل مرگ هر دم صلای رجعت را طنین‌انداز می‌کند و شاهین قضا کبوتر جان به سر پنجه اجل می‌گیرد. فراق دوستان معین و فقدان یاران قدیم که مهرشان انیس جان است؛ دل را به تحبیب و جان را به تکریم می‌کشاند.
از نیک آزمودگان روزگار، جان جوانمرد تکاور نیکومنش عرصه‌های رزم و فرهنگ، یعنی آقای کوچکعلی کمالی (که رحمت واسعه الهی بر روان پاکش و مصاحبت اولیاء‌الله پاداش نهاد نیکش باد) راهی دیار باقی شد. صدای گامهای محکم و مصمم او، طنین با صلابت کلامش و مهربانی نهفته در سیمایش؛ چون نقشی بر حریر پرده خیال، دیدگان را لبریز شور و نشاط می‌کند.

تمام آنان که مشام جان به طیب گلستان فرهنگ و ادب آراسته و سابقه و صبغه‌ای از رزم هشت ساله در انبان تجربه دارند؛ بخاطر می‌آورند که او چراغ دانش را با شوق می‌افروخت و شمع وجود در شعله‌های فرزانگی می‌سوخت. یادی مانا از فروغ دیدگانش و متانت تبسم چهره مصمم او در قلبها حک شده و با کلک محبتش و قلم صداقتش، طرحی از بهار مودت بر تار و پود وجودمان نقش زده که هیچ خزانی را بر آن دست یغما نبود و هیچ زمستانی خدشه بر آن نتواند.

یادش جاودان و روانش شادمان باد؛ روح پاکش در پردیس ملکوت در سرور سرمدی باد.
بهرام سعیدی، علیرضاشریف، مرتضی رودباری، حمداله فاریابی، مسعود حسینچاری