احسان احمدی

سرقت یا دزدی، یکی از مذموم‌ترین ناهنجاری‌های اجتماعی است که از دیرباز در جوامع بشری به اشکال گوناگون وجود داشته است، اما با کمال تأسف، با حرکت جهان به سمت پیشرفت و توسعه و افزایش جمعیت، این پدیده ناپسند روز به روز ابعاد جدید و زوایای زشت‌تری پیدا می‌کند، زیرا در گذشته، راهزنان و دزدان هرگز طلا و زیورآلات زنی را به زور از دستش در نمی‌آوردند و به عبارتی، اخلاق را در دزدی رعایت می‌کردند، اما امروزه به دلیل گسترش بیش از حد فقر در طبقات فرودست، افزایش آمار اعتیاد به مواد مخدر صنعتی و سنتی، وضعیت بد اشتغال و دور شدن غالب مردم از اخلاق و معنویت، جرائم از جمله سرقت نیز شکل ناجوانمردانه‌ای به خود گرفته است و دیگر، سارق از سرقت عصای کور، شرمسار خود و وجدانش نیست، لذا افزایش سرقت خصوصاً: در لوازم منزل، لوازم خودرو، موبایل، وسایل کارگاه‌ها، اموال عمومی، دام، محصولات کشاورزی و…، به شدت مردم را نگران کرده و گاهی یک خانواده از ترس احتمال دستبرد به منزلش، قید مسافرت، مهمانی و بسیاری تفریحات دیگر را می‌زند، اما یکی از موارد نگران‌کننده که به صورت مستقیم به بیت‌المال و به صورت غیرمستقیم به همه مردم آسیب جدی وارد می‌کند؛ افزایش سرسام‌آور سرقت سیم‌های برق است که ضمن ایجاد هزینه برای شرکت‌های توزیع و ایجاد خاموشی‌های طولانی، منجر به سوختن مکرر لوازم برقی مردم می‌شود، این مورد آن‌قدر حاد شده که رئیس ‌پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی کرمان، آبان‌ماه اعلام کرد: سرقت سیم‌های برق، ۲۳ درصد کل سرقت‌های این استان را به خود اختصاص داده است و سرقت سیم برق در مرکز این استان طی سال جاری، ۸۶ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش داشته است. همچنین مدیر شرکت توزیع برق شمال استان، تعدد و تکثر کارگاه‌های ضایعاتی غیرمجاز در شهر کرمان و وجود آمار بالای اتباع افغان را از دلایل افزایش سرقت سیم‌های برق، ذکر کرد. اما هیچ ‌کدام از مقامات مسئول تا کنون راه‌حل قطعی و بازدارنده‌ای برای این معضل ارائه نکردند و تداوم این روند برای شهروندان غیرقابل تحمل گردیده که باید مسئولان و متولیان امر، در اسرع وقت تدبیری اساسی برای آن بیندیشند.

منتشر شده در شماره ۱۴۰ نشریه روشنفکری – ۲ اسفندماه ۱۴۰۱