محمدعلی جوشایی می گوید: از شاخه تا برگ/ روزگاری است/ عمری است… من می گویم از دانش آموز دبیرستانی که در حال و هوای اول انقلاب بخاطر آواز خواندن از مدرسه اخراج شد تا مَردِ جوگندمی-مویِ موقری که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان درجه‌ی دوم هنری در موسیقی می‌گیرد روزگاری است، عمری است…
ماهی سیاه کوچولوی قصه‌ی ما باید از جوی حقیری که به مرداب می‌ریخت، می‌کند می‌رفت در دریایی که خیلی هم دور نبود.

هوشنگ رفته بود بندرعباس که بازی تقدیر، معاون هنرستان اهل فضلی را سر راهش بگذارد که وصلش کند به بزرگی چون استاد محمد‌رضا لطفی در تهران. هر چند وعده های استاد به پسر جوان جنوبی ما سراب شد‌. هوشنگ امتحانات سال آخر را که داد طبق قرار قبلی ساک مختصری بست و رفت تهران، غافل از این که استاد رحل اقامت به آلمان افکنده است.

او ولی جدی تر از آن بود که بخواهد برگردد. این بار استاد احمد‌رضا محسنی آهنگساز نامدار بود که دست هوشنگ با استعداد ما را گرفت.

استاد وقتی استعداد این جوان جنوبی را دید خصوصن تبحری که در ترانه‌های فولکلور داشت از او خواست تا دو آهنگی که برای اجرای سیما بینا ساخته بود را با او اجرا کند. آهنگ‌هایی که با چند آهنگ دیگر در آلبوم “گل زیره” گرد آمدند و چنان گل کردند که در آن روزگار ۴۰۰ هزار از این کاست به فروش رسید.

موفقیت معمولن راه سر راستی برای رسیدن ندارد. حکایت استاد لطفی این بار هم برای هوشنگ تکرار شد. تازه داشت دل از استاد شجریان می‌برد که کنسرت‌های اروپای استاد شجریان آغاز شد تا در محدودیت رسانه ای و ارتباطی آن دوران عملن استاد شجریان هم از دسترس او خارج شود.
او دوره‌ای هم در محضر استاد علی اصغر بهاریِ بزرگ، ردیف های موسیقی را آموخت. در سال هایی که همایون فرزند استاد شجریان هم نزد استاد بهاری مشق کمانچه می‌کرد.

در زمان وزارت خاتمی در ارشاد، با گروه صبای استاد فرهاد‌پور کنسرت‌های متعددی را در شهرهای مختلف اجرا کرد تا این که با استعفای خاتمی، گروه صبا از هم پاشید، ولی جوان جا افتاده‌ی امروز آنقدر آموخته بود که دیگر وقتش بود برگردد به دیار خودش تا در دیار کریمان به گروه حافظ با سرپرستی استاد خلیل برهانی بپیوندد. و کنسرت های متعددی را اجرا کنند. دوره‌ای که با تلاطم‌های روحی و حرفه‌ای سختی گذشت که اگر حمایت و همراهی خاندان معظم توحیدی به خصوص استاد فؤاد توحیدی نبود هر آن امکان داشت راه او در موسیقی در نیمه راه بماند و نشود استاد کردستانی امروز.

در دوره‌ی مدیر کلی سید جواد جعفری در کرمان به توصیه‌ی وی برای شناسایی استعداد‌های شهری که چند سال پیش از مدرسه اخراجش کرده بودند به جیرفت می‌آید و با تعدادی از استعدادهای جوان، گروه مهرگان را تشکیل می‌دهند. که آغازی بر موسیقی شناسنامه دار و اصولی در جنوب کرمان بود.

استاد کردستانی که حالا دیگر یکی از نام آوران موسیقی نواحی کشور است سال ۹۸ در جشنواره ملی موسیقی نواحی کشور با موضوع آفرینش های نو در موسیقی نواحی با آوای کمنزیل برگزیده کشوری شده و سال بعد نیز در جشنواره ملی موسیقی نواحی به عنوان یکی از ۷ چهره تاثیر‌گذار بر موسیقی نواحی کشور انتخاب شد.

امسال اما برای اولین بار در تاریخ آواز استان کرمان، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گواهینامه درجه دوم هنری_معادل فوق لیسانس- دریافت کرد تا پاسخی باشد بر آن همه مشق و مرارت. تأکیدی باشد بر، از شاخه تا برگ، روزگاری است، عمری است…