غلامحسین نظری آن نام آشنا و خوش‌آواز دیار جنوب کرمان، یکی از همین ستاره‌های درخشان است؛ هنرمندی که با عشق به موسیقی فولکلوریک و سنتی، حماسه‌ها، عاشقانه‌ها و آیین‌های مردمان سخت‌کوش این خطه را به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده است. او می نوازد و می خواند.
صدایی که تاریخ و حماسه را زمزمه می‌کند
غلامحسین نظری، به زعم من پرچمدار موسیقی حوزه‌ی هلیل‌رود با ترانه‌های محلی خود، یادآور رشادت‌های پهلوانان جنوب کرمان، دردها و شادی‌های مردم این دیار، و آیین‌های کهن و فراموش‌نشدنی منطقه است. او با تکیه بر اشعاری سرشار از مضامین عاشقانه، حماسی و اجتماعی، آینه‌ای تمام‌نما از فرهنگ غنی جنوب استان کرمان پیش روی مخاطبانش گذاشته است. ترانه‌های او تنها ملودی‌هایی گوش‌نواز نیستند، بلکه روایتگر زندگی، امید و مقاومت مردمی هستند که سال‌ها با عشق به سرزمینشان زیسته‌اند.
غلام حسین از محلی‌ترین اجراها تا کنسرت‌های بزرگ را تجربه کرده است .او در سکوت هنری فقط تولید کرده است

مسیر هنری غلامحسین نظری، نمونه‌ی بارز یک تکامل هنری کم‌نظیر است. از اجراهای کوچک و خودجوش در جمع‌های محلی تا ایستادن روی صحنه‌های بزرگ و برگزاری کنسرت‌های پرشور، او ثابت کرده است که موسیقی فولکلوریک نه تنها زنده است، بلکه می‌تواند در قلب جامعه جاری شود و جایگاهی والا پیدا کند. استقبال بی‌نظیر مردم از کارهای او نشان‌دهنده‌ی این حقیقت است که هنر اصیل، هرگز کهنه نمی‌شود و همیشه مخاطبان مشتاق خود را خواهد یافت. نظری نه تنها یک خواننده، که یک نوازنده چیره دست و کارشناس موسیقی از دانشگاه عالی موسیقی ایران است. او راوی فرهنگی است.
با احیای نواهای فراموش‌شده‌ی جنوب کرمان و ترکیب آن با نگاه امروزی، توانسته موسیقی منطقه‌ای را به یک جریان تاثیرگذار تبدیل کند.
حوزه‌ی هلیل‌رود، با تاریخ کهن و طبیعت بکرش، همواره الهام‌بخش هنرمندان بزرگی بوده، اما نظری با صدای رسا و دلنشینش، توانسته این میراث را به نسل‌های جدید منتقل کند و آن را در یادها ماندگار سازد.

جریانی که غلامحسین نظری در پیش گرفته است، بیش از آن که یک کار هنری باشد، یک مسیر فرهنگی است. او با عشق به زادگاهش و با تکیه بر اصالت‌های موسیقایی، مسیری نو در هنر این دیار گشوده است. ترانه‌های رضا دال و تنظیم های درویشی جریانی مانند رود هلیل، ایجاد کرده است و هرگز خشکیدن نمی‌شناسد. در روزگاری که بسیاری از هنرهای محلی در خطر فراموشی قرار دارند، حضور پررنگ او و گروه توانمندش در جنوب غرب کشور و خلیج همیشگی فارس پرچممان را بالا برده است.
باشد که همه هنرمندان متعهد پیش کسوت و جوان همچنان بدرخشند و صدایشان ، همچون نسیم گرم جنوب، در جان‌های مشتاق بوزد و یادآور عشق، حماسه و اصالتی باشد که ریشه در خاک این سرزمین دارد.

منوچهر صبوری هنرمند
و پژوهشگر حوزه فرهنگ و هنر