در دنیای امروز، آسیب‌های اجتماعی به عنوان یکی از چالش‌های اساسی جامعه، هر روز با شدت و حجم بیشتری در حال وقوع است. از اعتیاد، بزهکاری،و بیکاری، خشونت‌های خانوادگی و خیابانی گرفته تا انتشار مواد مخدر و فقر، همه و همه نهادهای اجتماعی و مسئولین را به  فکر واداشته است. اما متأسفانه، به نظر  می‌رسد بسیاری از مسئولین در خواب هستند و از کنار این آسیب‌ها بی‌تفاوت می‌گذرند.

هر روز خبرهای تلخ و ناگوار از بحران‌های اجتماعی در رسانه‌ها منتشر می‌شود، اما اقدام ملموسی برای مقابله و پیشگیری دیده نمی‌شود. گویی اولویت‌های جامعه به جای توجه به اصلاح ساختارهای اجتماعی، در دیگر مسائل قرار دارد و آسیب‌های اجتماعی‌ تبدیل به معضلی پنهان شده است که لطمه‌های جبران‌ناپذیری به جامعه وارد می‌کند.

سؤال مهم این است: آیا وقت آن نرسیده است که مسئولین و نهادهای ذی‌ربط بیدار شوند و دست به کار عملی شوند؟ چرا باید شاهد افزایش روزافزون آسیب‌ها و بی‌توجهی به یادگیری راه‌حل‌های مؤثر باشیم؟ آیا نباید استراتژی‌های کارآمد، برنامه‌های کاربردی و نظارت‌های مؤثر برای کاهش این معضلات در دستور کار قرار گیرد؟ زمان آن فرا رسیده است که از خواب غفلت بیدار شویم و برای آینده‌ای سالم‌تر و پویا‌تر، اقدام کنیم.

در پایان، بی‌تفاوتی و سکوت در برابر آسیب‌های اجتماعی، تنها جامعه را بیشتر آسیب‌پذیر می‌کند. پس باید همگی، به ویژه مسئولین، به وظیفه انسانی، اجتماعی و قانونی خود عمل کنند و نگرانی‌های مردم و آینده کشور را جدی بگیرند؛ چون آینده هر جامعه، در گرو اقدام به موقع و مؤثر بر آسیب‌های آن است.