به گزارش کنارصندل ، چند شب گذشته ، متاسفانه مأموران قلابی ملبس به لباس نیروی انتظامی در جیرفت، خودروی یکی از خبرنگاران این شهر را به سرقت بردند. البته در چند روز گذشته دو سرقت دیگر هم با این شکل و شمایل در شهرستان جیرفت رخ داده بود.

اینگونه سرقتها و در لباس نیروهای انتظامی موجب بدبینی به ماموران خدوم و جان برکف نیروی انتظامی میشود. شایسته است که شورای تامین و فرماندهی نیروی انتظامی شهرستان نسبت به جلوگیری از اینگونه سرقتها اقدامات ویژه ای را در دستور کار خود قرار دهند.

 جزئیات را از زبان این خبرنگار مالباخته می شنویم:

 دیاری که به دارالولایه، سبزه واران وهند کوچک ایران معروف است، عطر درختان پرتقال و نارنج و تازگی سبزه زارش ، نوازشگر روح وجانم است اما از همان کودکی رنج عمیق ومبهم در کنار آن شکوه وعظمت با من همراه بود، قلب رئوف مردم این شهر هر از گاهی با چنگال ناامنی زخم بر میداشت .

گاهی وقتها شاهد تفاخر جاهلانه بعضی ازآدمها  به داشتن انواع سلاح های سرد که به قول خودشان آن را نماد مردی و زور بازومی دانستند بودم اما می دانستم که آنها فقط دارند یک تقلید نا آگاهانه می کنند و کاش این همه ماجرا بود و هیچگاه لحظه زورآزمایی و ابراز قدرتشان فرا نمی رسید چرا که همین اسباب بازی کودکانه با ناجوانمردی تمام ابزار قتل یک فرد بی گناه می شد سالها از آن زمان می گذرد وحتی هنوز هم خاطرات وقایعی که نمی گذاشتند شهر همیشه سبز جیرفت آرام بماند ، من و دیگر دوستدارانش را می آزارد.

اما باز حوادثی در این چند روز رخ داده که باعث نگرانی مجدد مردم نجیب وصبور این شهر شدند ،حوادثی که یکی از آن برای اینجانب اتفاق افتاد حوالی ساعت ده و نیم شب  سه شنبه مورخ ۹/۶/۹۵ در نزدیکی شهرک شهید بهشتی( ابگرمکن های خورشیدی) چند نفر با لباس نظامی جلوی خودروی بنده  را با تابلو ایست گرفتند و پس از توقف اینجانب تظاهر به دارای اشکال بودن پلاک ماشین کردند وبعد با تهدید ازبنده تقاضای درخواست مدارک نمودند، وقتی که از هویت آنها سوال نمودم وتقاضای کارت شناسایی کردم با زوراسلحه وسلاح سرد به اینجانب حمله ور و درصدد ربودن اینجانب شدند که خوشبختانه موفق نشدند وماشین پژوپارس ،دوربین خبرنگاری،موبایل ودیگروسایل را به سرقت بردند.

متاسفانه طی چند روز گذشته این چندمین خودرویی است که به همین شیوه به سرقت رفته است وبنده  به علت سرقت رفتن  گوشی موبایلم   به محض دسترسی به تلفن   با ۱۱۰ تماس گرفتم  و بلافاصله با مراجعه به پلیس ۱۱۰ خواستار کمک شدم ، آنها به کمکم آمدند ولی به علت نداشتن بنزین ماشین اداری قادر به تعقیب سارقین نبودند!!!

وبنده با ماشین شخصی با نیروهای انتظامی به تعقیب آنها پرداخته وبه نتیجه ای نرسیدیم   وماشین اینجانب تا شهرستان بم توسط نیروهای دولتی رویت شده و آنجا از چشم مامورین گریخت به راستی ریشه این ناامنی ها که سالهاست دامنگیر این شهر ومردمان صبورش شده کجاست؟

دیاری که وارث تمدن کهن و باشکوه دقیانوس می باشد و سرمایه های فرهنگی وانسانی اش بسی گرانبهاتر از آثار تاریخی آن است .

در این نوشته هرگز قصد محکوم کردن ونادیده گرفتن زحمات مسئولین و دستگاههای زیربط را نداریم آما آنچه باعث شده که چنین افرادی در یک شهر مجال گردنکشی وشرارت یابند، چرا باید ازچشم پاسبانان امنیت پنهان بماند ودر پیگیری این مزاحمت ها اهمال و کوتاهی شود؟!

انتهای پیام/.