. جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

کد خبر: 2318 تاریخ انتشار : چهارشنبه 7 مرداد 1394 | 20:13 ب.ظ

در پاسخ به فرماندار قلعه گنج:مرا تهدید کردی که شاکی میشوم؛از این حق طلبی شخصی تان استقبال میکنم و در خدمتتان هستم.راستی میدانی آدمهای ضعیف و ترسو تهدید میکنند؟

ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻧﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺳﺘﺎﯾﺶ ! ﻧﯿﭽﻪ در فضای مجازی مطالبی از فرماندار قلعه گنج وحدت عیدی که روی سخنش با بنده بود؛”” خود را از نخبگان و مومنین و اصولی میدانم؛شاید آدمهای بی سواد! که بهره ی از دانش نبرده مرا نخبه بخوانند ولی قبای نخبگی بر تن ما گشاده! ضمنا فرماندار محترم:ﯾﮑﯽ ﺍﺯ […]

ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻧﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺳﺘﺎﯾﺶ ! ﻧﯿﭽﻪ
در فضای مجازی مطالبی از فرماندار قلعه گنج وحدت عیدی که روی سخنش با بنده بود؛”” خود را از نخبگان و مومنین و اصولی میدانم؛شاید آدمهای بی سواد! که بهره ی از دانش نبرده مرا نخبه بخوانند ولی قبای نخبگی بر تن ما گشاده! ضمنا فرماندار محترم:ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻓﺎﺕ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﯼ ﻣﺎ، ﻃﺮﺯ ﺗﻠﻘﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﻘﺪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﻟﺒﺘﻪ ” ﺗﻮﻫﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ” ﺭﺍ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ! ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﺯ ﺗﻠﻘﯽ ، ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﺷﺪﻥ ﺧﺼﯿﺼﻪ ﯼ ” ﺗﻮﻫﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ” ﺩﺭ ﺿﻤﯿﺮﻣﺎﻥ، ﻫﺮ ﻧﻘﺪﯼ ﺭﺍ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﻏﻠﺒﯽ ﻭ ﺍﮐﺜﺮﯼ ـ ‏( ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻭﺍﺣﺘﯿﺎﻁ،ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﺩﺍﺩﻥ ﺻﻔﺖ “ﺩﺭﺳﺖ ” ﺑﺮ ﻧﻘﺪ ‏) ـ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﻭ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺩﺭﺳﺖ “ﭘﯿﺸﯿﻨﯽ ﻭ ﭘﺴﯿﻨﯽ ” ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻭ ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ، “ﻣﭻ ﮔﯿﺮﯼ ” ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ! ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺁﻓﺖ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺳﻔﻨﺎﮎ ” ﺗﻮﻫﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ” ﻫﺴﺖ ، ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺪﺷﻪ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﻞ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺁﻭﺭﺩ ! ﻭ ﭼﻪ ﺗﻠﺦ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺁﻥ ـ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﻣﻦ ﺭﻭﻻﻥ ﮔﻔﺖ : ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ! ـ ﺑﺎﺯ ﺍﻭ ﺍﯾﻦ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺭﺍ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺍﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺟﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﻭ ﻣﻮﺟﻪ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﯼ ﻣﻔﺮﻭﺽ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﺭﺍ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﯼ ﻧﻮ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ! ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﻮﻫﻢ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﯼ ﺍﻭ، ﺑﻪ ﭘﺎﺭﺍﺩﻭﮐﺴﯽ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﯿﺰ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺭﺍ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻧﯿﺴﺖ ! ﺑﮕﻤﺎﻧﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺩﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﭙﻬﺮﯼ ﻟﻄﯿﻒ ﺗﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﻨﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻬﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺳﺘﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻟﺘﺰﺍﻡ ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻭ ﺗﻼﺵ ﻣﺠﺪﺍﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﮐﺸﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻣﺒﺪﻝ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﮊﻩ ﯼ ﮐﺮﺧﺖ ﻋﺎﺩﺕ،ﻧﻪ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺑﻮﺩﻥ ﺣﺮﻣﺖ ﻏﯿﺮ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﭘﺎﺳﺦ ﻏﻠﻂ ! ﻭ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺎﮐﺲ ﻭﺑﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ” ﺗﺎﺭﯾﺦ،ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﯼ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﯼ ﻣﺎﺳﺖ “! ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﯼ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﺗﻤﻠﻖ ﮔﻮﻥ ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﻋﻘﻼﻧﯽ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﺍﺵ ‏( ﻫﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﻨﺶ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺵ ‏) ، ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﺠﺰ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﺦ ﺑﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﯾﺎ ﻣﺤﻞ ﺗﻘﺮﯾﺮ ﻧﺰﺍﻉ ﺍﺵ ! ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺗﻄﺎﻭﻝ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ !
همچنین مرا تهدید کردی که شاکی میشوم؛از این حق طلبی شخصی تان!استقبال میکنم و در خدمتتان هستم.راستی میدانی آدمهای ضعیف و ترسو تهدید میکنند مبادا در جامعه مورد نقد قرار گیرند.حقا که ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺪﺭﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻭ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺯﺩﺍﯾﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ…

فریدون بیت الهی

نظرات بینندگان:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

18 − هجده =