. یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

کد خبر: 4393 تاریخ انتشار : دوشنبه 20 مهر 1394 | 10:52 ق.ظ

فرجام لبخندهای بی سرانجام / نوشته ای از آریا افشارمنش

باز ورق زرين دیگری بر جبین شهرمان ثبت شد ، دیروز ۹۴/۷/۱۹ ملت ایران شاهد فریاد وامصیبتا عزیز شهرمان فرج اله عارفی در خانه ملت بودند . وکیل محترم مردم جیرفت و عنبرآباد، لحظه ای به خود بالیدم که چه جنمی چه تلاشی چه صدای رسایی … وامصیبتا !! بهتر است به خاطر مبارکتان یادآور […]

باز ورق زرين دیگری بر جبین شهرمان ثبت شد ، دیروز ۹۴/۷/۱۹ ملت ایران شاهد فریاد وامصیبتا عزیز شهرمان فرج اله عارفی در خانه ملت بودند .

وکیل محترم مردم جیرفت و عنبرآباد، لحظه ای به خود بالیدم که چه جنمی چه تلاشی چه صدای رسایی … وامصیبتا !!
بهتر است به خاطر مبارکتان یادآور شوم روزهایی را که با لبخند بر روی کرسی سبز زيبايتان نشسته بودید ، روزی که فریاد وامصیبتا این ملت شریف را نشنیدید زمانی که محصولاتشان را کسی صاحب نمی شد و روی دستشان مانده و شرمنده زندگی، یا روزهایی که از هر طرف شهر خبر قتل و غارت و آزار دختران و پسران مظلوم شهرم به گوش می رسید.

اما شما، روزهایی که سهم جنوب را در جایی دیگر تقسیم می کردند شما بودید و  لبخند !!!

 چه گویم فرودگاه نداشتیم شما لبخند، ریل نداریم شما لبخند، حمل و نقل صحیح نداریم شما باز لبخند . ولی امروز صدای شما را ملت ایران شنید وامصیبتا .
جناب فرج اله عارفی نماینده محترم مردم شریف جیرفت و عنبرآباد همان طور که مستحضرید این مردم شریف در حماسه خرداد ۹۲ صدای خویش را به مانند تمام ایران به وضوح و رسایی به همه رساندند : که از وضع موجود خسته ایم ، و تغییر می خواهیم .
اما شما این را نشنیده اید یا شایدم شنیدید؟ و بدون توجه به خواست اکثریت مردم در جهت نیل اهداف گروهی خویش قدم بر می دارید، که حق و انصاف این است که بنا به وظيفه خویش و جایگاه حقوقی که دارید شما به عنوان وکیل این مردم حتی بر خلاف میل خویش همراه این ملت باشید، کاش به ندای ملت گوش فرا می دادید و این وقت باقیمانده را صرف موارد مهم تری میکردید که عزت و سربلندی این مردم شریف را به همراه داشته باشد نه چیز دیگر …..

فرزند جنوب آریا افشارمنش

توضیح: درج مطلب بالا لزوما به معنی تایید آن از سوی مدیران سایت نمیباشد 

نظرات بینندگان:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × دو =