کلام آخر را همین ابتدا بگوئیم و سپس سراغ تحلیل و تفسیری ویژه از فضای سیاسی جیرفت برویم .
این روزها شاهد آن هستیم شهر جیرفت با جمعیتی نزدیک به ۱۵۰ هزار نفر با چالش انتخاب و انتصاب شهردار مواجه است و همه صاحب نظران بر این عقیده اند که برای برون رفت از این چالش نیازمند همکاری و همیاری مسولان اثر گذار در انتخاب شهردار هستیم (شورا – نماینده – فرمانداری و مدیریت شهرسازی جنوب کرمان بعنوان متولی شهرسازی)

از قدیم شنیده ایم ضارب و مضروب هر دو گناهکارند و می دانیم یکطرفه به قاضی رفتن ناعدالتی و نابرابری به بار می آورد پس برای آنکه حرف یا کلامی به اشتباه نگفته باشم به اصل چرایی چالش به وجود آمده در شهرداری ورود نمیکنم تا خدایی ناکرده دچار اشتباه و گناه نشوم اما بنده به جرس قاطع معتقدم ریشه ی اختلافات پیش آمده بر میگردد به رفتارهای غلط اکثریت ما در عدم فرهنگ گفتگو و صبر و تحمل مخالف.

مگر غیر از جیرفت شهری دیگر هست که تجربه ی بی نمایندگی را در مجلس شورای اسلامی را داشته باشد پس نیک روشن است راهی را که در گذشته رفته ایم اکنون با همان رویه و رویکرد (مخالفت به هر قیمتی و تک گویی بجای گفت و شنود ) و البته با افرادی جایگزین در حال رفتنیم و اینگونه است که میشویم تنها شهری که هنوز شهردار ندارد آنهم در شرایطی که شهرداری ام الادارات است و نقش اصلی عمران زیرساختها را در توسعه ی هر شهری بر عهده دارد .

در این شرایط سوالی که پیش می آید این است ؛ مگر میشود شهری حتی برای یک روز بدون شهردار باشد ؟؟؟
باید پاسخ بدهم که متاسفانه آری میشود اما فقط در صورتی که آن شهر قبل از انتخاب شهردار برنامه و نقشه راه توسعه شهری نداشته است .تنها در این شرایط است که هر فرد و مسول جدیدی هر تصمیم یا عملی را بدون هراس از اینکه مورد مواخذه قرار بگیرد انجام می دهد …

اصلا شهری که برنامه ای برای توسعه آتی خود ندارد شهردار را برای انجام چه اموری می خواهد ؟؟؟
پر واضح است که شهرداری بخاطر مدیریت امور روزمره ی خود نیازمند شهردار نیست بلکه در سطح معاونت کارهای روزمره مثل اکنون خوب پیش می رود
پس اصالت انتخاب شهردار در رویا پردازی و آرزوهای شهروندان یک شهر نهفته است.

آنجا که در شهر جیرفت بیش از ۱۵۰ کیلومتر کوچه ی خاکی صعب العبور وجود دارد و برای آسفالت انها بیش از ۵۰ میلیارد اعتبار نیاز داریم
آنجا که این شهر فضای تفریحی و گردشی شهری ندارد.

آنجا که سرانه ی فرهنگی شهر جیرفت ۴ سانتیمتر مربع است و برای رسیدن به حداقل های فرهنگی نیازمند بیش از ۶۰ هزار مترمربع فضای فرهنگی از قبیل کتابخانه سینما پلاتو و غیره هستیم مگر بیش از ۱۰ سال از دستور مقام معظم رهبری در رسیدگی به امور فرهنگی این شهر نمی گذرد و غیر از آن است که مشکل فرهنگی جیرفت سخت افزار است نه نرم افزار
آنجا که سرانه ورزشی شهر جیرفت پایین تر از قلعه گنج و کهنوج سیرجان و تمام شهرهای استان با ۳۱ سانتیمترمربع در پایین ترین سطح قرار دارد ؛ شهر جیرفت نیازمند شهرداری است که با قدرت به مردمش بگوید من می توانم با همکاری مسکن و شهرسازی فلان تعداد سالن ورزشی با همکاری ارگانهای انقلابی در خدمت مردم از قبیل سپاه و بنیاد مسکن غیره این تعداد سالن ورزشی و با جذب سرمایه گذار آن تعداد سالن ورزشی برای مردم شهر جیرفت ایجاد میکنم.

چگونه است که در حوزه ی نفوذ شهر جیرفت مناطق بکر و دیدنی نظیر دلفارد و ساردویه جبالبارز اسفندقه عنبرآباد و تمدن ۷ هزار ساله کنار صندل وجود دارد اما سهم جیرفت از ۶ الی ۷ هزار گردشگر خارجی استان کرمان در سال ۳۰ الی ۴۰ نفر است …
متاسفانه با سطحی نگری و دعواهای بی ثمر سیاسی سطح انتظار مردم پایین آمده و اکثر نخبگان و سرمایه داران فرار را بر قرار در جیرفت ترجیح می دهند.

اما چه باید کرد و در شرایط حساس کنونی راهکار چیست ؟؟؟
اتحاد و انسجام بر محور منافع مردم شهر جیرفت تنها راه برون رفت از این چالش پیش آمده است لذا قبل از هر عملی بایست لیست منافع و نقشه ی راهبردی و عملیاتی توسعه شهر جیرفت تهیه شود و سپس این اتحاد و انسجام ابتدا از درون اعضای محترم شورا آغاز شود و این عزیزان بایست فرصت الهی و ارزشمند خدمت به مردم را غنیمت بداند و با سلسله نشستهای متعدد با خود اعضا و دیگر نخبگان و شخصیت ها و مسولان اثر گذار ابتدا به یک نقشه راه واقعی و دست یافتنی و راهبردی که در آن منافع و اولویت های مردم آمده باشد دست یابند و آنگاه با چشم باز شهرداری که توانایی تحقق آن برنامه ها را داشته باشد قرار دهند . جمله آخر اینکه در نتیجه نبود نگاه سیستمی که در آن وظایف،اختیارات و فرهنگ پاسخگویی وجود ندارد ظرفیت ها و قابلیت های جوانانی نظیر مهندس حسین زاده ،مهندس معناصری مهندس گیلانی که در ابتدا کاندید های اصلی شهرداری شهر جیرفت بودند هرگز به منصه ظهور نمی رسد.

نوشته از: مهندس عمار انجم روز