قله سفید غدیر را فتح کنیم تا بنیادمان بارانی شود / به قلم رضا محمودی
قله سفید غدیر را فتح کنیم تا بنیادمان بارانی شود
همیشه عید غدیر از راه میرسد من رو به عمق یک سوال عظیم وحیاتی فرو میبرد:
من انتخاب چه کسی هستم برای جانشینی؟!
من اعتبار چه خط و مشیی هستم، من زعیم چه اندیشه ای هستم، من ابتکارچه مکتبی هستم.؟؟؟.
من آفت چه اندیشه ای هستم ؟؟؟
من مدافع چه فرهنگی ،گویشی؟رویشی؟کوششی هستم؟من زمین چه زمانی هستم؟ من رویای صادقه چه امیدها و نویدهایی هستم؟ من تسطیح کننده چه شورزارهایی هستم؟ من مرید چه مریدهایی هستم؟ من خاطرخواه چه رنگی هستم؟ توتمم چیست وچه کسانی دست من را درغدیر زندگیمان بالا می برند؟
خوب است در این چنین روزی به خود و عملکردمان نگاه کنیم که در رابطه با دیگران چگونه بودیم؟!
درقبال پدر و مادر و خانواده ،همسر و فرزند و کار و دوستان و اجتماع وحزب مان…
امیدوار باشیم عملکردمان به گونه ای باشد که همه آزادگان و کسانیکه زندگی زنده دارند و بزرگترین دردشان بی دردی نیست بگویند حرف فلانی، حرف ماست!!!
تصمیم او تصمیم ماست!!! و آنقدر متعهد و مسئول باشیم که بگویند انتخاب او انتخاب ماست؟!!
عید انتخاب جانشینی و نماینده لایق یک اندیشه یک حزب بودن، همچنان ادامه دارد غدیر را باید هرانسانیکه تحت لوای عدالت علوی حرکت می کند در زندگی خود علی وار بپذیرد و محمدوار انتقال دهد.
هر کدام از ما به پاس عظمت رسالت نبوی و عدالت علوی غدیرهایی زیبا بسازیم تا آیندگاه همیشه آنرا برای ما جشن بگیرند تا چلچراغ خداوند روشن نگه داشته شود و در شکوه بارانی مان اگر به بن بست برخوردیم فریاد بزنیم زنده باد مخالف من.
رضا محمودی
انتهای پیام/.
