از یاد رفته های جیرفت (۱۶)

جناب جلال آقای پارسا مطلق یکی از شهرداران دهه ۴۰ شهرجیرفت از مرحوم سید جمال الدین فاطمی که در سال ۱۳۴۳ توسط انجمن این شهر به سمت شهردار جیرفت منصوب شده و مدت تقریبا دو سال هم این مسئولیت را بر عهده داشته به نیکی یاد و وی را استاد بزرگوار خود خطاب می کند.
پارسا مطلق می گوید: شادروان فاطمی در این دوره کوتاه به اندازه توان، کارهای سودمندی برای شهر انجام داد؛ از جمله خدمات وی این بود که برای اولین بار در شهر آب آشامیدنی بهداشتی را به طریق لوله کشی از یک حلقه چاه عمیق که قبل از وی حفر شده بود و منبعی فلزی کوچک داشت ( میدان شهرداری سابق، اول بلوار کوثر) به تعدادی ادارات و خانه های شهروندان رساند، البته بنا به روایتی قبل از مرحوم فاطمی هم در حد بسیار محدود از آب این چاه و منبع کوچک فلزی آن استفاده می شده است.
پس از مرحوم فاطمی، شخصی به نام محمد رفیع شهردار جیرفت شد که عملا در این خصوص کار قابل توجه ای صورت نپذیرفت! شاید هم فرصت انجام کاری را پیدا نکرد تا اینکه سال ۱۳۴۷ زمانی جلال پارسا مطلق شهردار جیرفت شد یکی از کار هایی که در دستور کارش قرار گرفت لوله کشی شهر و رساندن آب به ادارات و منازل مردم بود.
وی ابتدا دستور حفر پنج حلقه چاه عمیق در پنج نقطه شهر را صادر می کند که با توسعه لوله کشی چهار حلقه از چاه های حفر شده به لوله کشی شهر وصل شده و وارد مدار می شوند.
جلال پارسا مطلق می گوید: متاسفانه اعتبارات شهرداری کفاف هزینه های لوله کشی شهر را نمی داد لذا مستقیم با شرکت سازنده لوله آن زمان وارد مذاکره شده و مقدار زیادی لوله با قیمتی ارزانتر خریداری کردیم.
حفر کانال ها و لوله گذاری توسط سه نفر کارگر روز مزد با نظارت مرحوم حسین شریفی راینی آغاز و به سرعت ادامه یافت؛ به طوری که پس از گذشت دو سال اکثر خیابان ها و کوچه های شهر لوله گذاری شد، به جهت عدم تمکن مالی مردم، هزینه خرید امتیاز آب حدود یک هزار ریال معادل صد تومان اعلام شد که تقریبا تمام ادارات دولتی و بالغ بر نود درصد منازل شخصی در اقصی نقاط شهر از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی لوله کشی شده بهره مند شدند.
لازم به ذکر است با خرید لوله و انجام کار توسط خود شهرداری هزینه های لوله کشی شهر کمتر از نصف مقاطع کاری در آمد.
در ادامه چند شیر برداشت آب هم در چند نقطه شهر نصب شد تا شهروندان کم بضاعت که تمکن خرید امتیاز آب و لوله کشی منازل خود را نداشتند بتوانند از این طریق آب آشامیدنی خود را تامین کنند.
نگارنده دقیق به خاطر دارد و ای بسا شما خواننده محترم هم شیر های موسوم به شیرهای فشاری که در جای جای شهر من جمله خیابان طالقانی، روبروی مغازه آقایان رزمی و توکلی ونیز چهار راه امیر کبیر و… برای استفاده مردم و عابران نصب کرده بودند را به یاد داشته باشید، شیرهایی که حدودا اندازه لوله ده و از جنس چدن، سیاه رنگ و روی کله ی آنها دوتا شیر دایره ای شکل برنجی تعبیه شده بود که وقتی با ته دست فشارشان می دادی آب با فشار هرچه تمامتر به طرف پایین می ریخت و به همین دلیل هم به آنها شیر فشاری می گفتند.
بگذریم …
در این مدت با توسعه لوله کشی احداث یک منبع آب سیمانی ۶۰۰ متر مکعبی در شمال شهر ( رهجرد) در دستور کار قرار گرفت که هنوز هم پس از گذشت سال های سال در مدار است، جا دارد همین جا هم از مرحوم عزیز احمدپور معروف به عزیز ترک معمار و سازنده ی منبع سیمانی که به اتفاق تعدادی کارگر که عمده شان اهل جبالبارز شمالی بودند و کار ساخت این بنا را برعهده داشتند یاد کنیم. شایان ذکر است این آقای عزیزپور که ذکر خیرش رفت، اصالتا ترک بود ولی در جیرفت ازدواج کرد و اکنون عمده فرزندان، نوه ها و نبیره های وی در همین شهر زندگی می کنند، ایشان علاوه بر منبع سیمانی معمار پل طاقی سقدر در جاده قدیم جیرفت به دهبکری هم بودند، این پل هنوز هم پس از گذشت سال ها عمر سر پا ایستاده است که ای کاش در لیست آثار باستانی ثبت و از آن محافظت شود.
به این طریق بود که تمام شهر جیرفت لوله کشی آب شد و خدمت ماندگاری به مردم صورت پذیرفت، برای تمام کسانی که در این مسیر خدمت کردند و در قید حیاتند آرزوی سلامتی و تندرستی و نیز برای درگذشتگان غفران واسعه الهی را آرزومندیم

آذر ماه ۱۴۰۰، افشار
@konarsandal